Onlangs deed het Gerechtshof Den Haag uitspraak in een zaak waarin de Belastingdienst bovengenoemde heffingen oplegde omdat zij vond dat een directeur-grootaandeelhouder (dga) had afgezien van een deel van zijn pensioen.
De dga wilde in 2011 de waarde van zijn in eigen beheer opgebouwde pensioen uit BV A overdragen naar BV B. De aandelen uit BV A had hij inmiddels al verkocht. Zijn pensioenregeling bevatte onder meer de afspraak dat het pensioen zoveel mogelijk waardevast zou worden gehouden ( ‘pensioenindexatie’ genoemd), mits BV A daartoe de middelen had. Hoewel BV A financieel gezond was, vonden de nieuwe eigenaren van BV A dat er geen ruimte was om in het over te dragen bedrag ook een vergoeding voor pensioenindexatie op te nemen. Op basis van dit uitgangspunt (en na onderhandelingen) werd uiteindelijk in 2012 zo’n € 393.000 overgedragen. Dit terwijl de Belastingdienst er op had gewezen dat er wél rekening moest worden gehouden indexatie. Nu dat niet werd gedaan, stelde de Belastingdienst in 2015 de overdrachtswaarde vast op € 561.819 en werd over 2011 € 292.145 aan loonheffing en € 33.767 aan heffingsrente opgelegd.
BV A heeft tegen de aanslag bezwaar aangetekend. De Rechtbank heeft het bezwaar ongegrond verklaard omdat de naheffing was te verwachten. In hoger beroep oordeelde ook het Gerechtshof dat de Belastingdienst in beginsel gelijk had. Echter, de overdracht had niet in 2011 plaatsgevonden maar in 2012. Daarom vernietigde de Rechtbank de naheffingsaanslag en heffingsrente over 2011.
Een verrassende wending van een casus die BV A normaliter een fikse duit zou hebben gekost. Waarschijnlijk zal de fiscus proberen om de aanslag nu over 2012 op te leggen. Of dat gaat lukken, is echter de vraag.
Moraal van het verhaal: het is zaak om in pensioenvraagstukken erg zorgvuldig te werk te gaan!